Sait Faik Abasıyanık Kimdir ? (1906 – 1954)
Sait Faik, cumhuriyet edebiyatımızın ilk güçlü öykü yazarıdır. 1906 yılında Adapazarı’nda dünyaya gelmiştir. Asıl adı Mehmet Sait’tir. İlk öğrenimini Adapazarı’nda, orta öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi ve Bursa Lisesinde yapmıştır. Ayrıca İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde okurken, ekonomi öğrenimi için İsviçre’ye gitmiş, oradan da Fransa’ya geçmiştir. Burada üç yıl kalarak sanatçı kişiliğini geliştirmiştir.
Yurda döndükten sonra bir süre öğretmenlik ve gazetecilik yapmıştır. Daha sonra babasının ölümü üzerine yalnızca yazarlıkla ilgilenmiştir. Burgaz Adası’na yerleşerek başıboş bir yaşama düzenine girmiştir.
Sait Faik, yazı hayatına şiirle başlamıştır. Aynı zamanda kendine has bir anlatımı vardır. Çocukluk, gençlik izlenimlerini ve günlük hayatını şiirli bir dille anlatır. Ancak konuya fazla önem vermez. Genellikle öykülerinde yoksullar, balıkçılar, avareler, serseriler, tanıdığı selamlaştığı ve gördüğü insanlar yer almıştır. Ayrıca öykülerini kolayca anlaşılan, oldukça sade bir dille yazmıştır.
1954 yılında hastalanan Sait Faik, 1954 yılında kaldırıldığı klinikte vefat etmiştir. Sait Faik, şiir, röportaj, öykü ve roman türlerinde eserler vermiştir. Toplam on üç kitapta yayınlanan 171 öyküsü vardır. İlk öyküsü İpek Mendil’dir ve 1926 yılında yazmıştır.
Başlıca Eserleri
Öyküleri;
Semaver (1936), Sarnıç (1939), Şahmerdan (1940), Lüzumsuz Adam (1948), Mahalle Kahvesi (1950), Havada Bulut (1951), Kumpanya (1951), Havuzbaşı (1952), Son Kuşlar (1952), Alemdağ’da Var Bir Yılan (1954), Az Şekerli (1954), Tüneldeki Çocuk (1955), Mahkeme Kapısı (1956)
Romanları;
Birtakım İnsanlar (1952), Kayıp Aranıyor (1953)
